Ridge Racer (Review)

Ridge Racer zou wel even laten zien waar de PlayStation Vita toe in staat is. Wellicht niet hardop met deze woorden uitgesproken, maar hier kwam het wel op neer. De game zou het paradepaardje voor Sony's nieuwe handheld worden. En dat allemaal tegen een zeer schappelijke prijs van 29 euro. Daar kun je geen buil aan vallen, toch?

Laat ik positief beginnen en aangeven dat Ridge Racer speelt zoals het hoort te spelen. Het is inderdaad het paradepaardje geworden dat de pracht en praal van de Vita voor de 100% tentoonstelt. Menu's zijn prachtig vormgegeven en qua gameplay zit het ook meer dan goed. De ongeëvenaarde en vertrouwde besturing waarbij driften een grote rol speelt laat je weer verwonderd achter. Enig minpuntje aan de besturing is het schakelen. Dat doe je door op de achterkant van de Vita te tikken, maar dit werkt af en toe te gevoelig of juist niet gevoelig genoeg.

Tot zover de positieve toon van deze review. Graag had ik hier namelijk verder uitgewijd over de content van de game, maar aangezien er vrijwel geen content in de game zit, wordt dat lastig. Er zijn welgeteld 3 tracks en 5 auto's beschikbaar, waarbij de auto's enkel verschillen in uiterlijk. Voor de snelle beslissers is er gratis DLC beschikbaar waarmee je de content uitbreidt met nog eens het adembenemende aantal van 3 tracks en 5 auto's! De late beslissers zullen toch echt moeten betalen voor deze geweldige DLC.

Wat heeft deze game dan wel? Dat is in één alinea uit te leggen, komt ie! Wanneer je de game opstart kies je uit één van de vier beschikbare teams en kun je online of offline gaan racen op één van de vele tracks. De mogelijkheden zijn eindeloos! Al je vorderingen zullen vanaf het begin gelinkt worden aan het team waar je in zit. Het hoe, wat en waarom van deze teams is volslagen onduidelijk. Verder geen grand prix, geen unlockables, niets. Ja okee, je kunt je auto upgraden aan de hand van ervaring, maar aangezien hier online geen rekening mee wordt gehouden leg je het altijd af tegen mensen met een hoger level. Gelukkig is het aantal online spelers schaars, want wie speelt dit nou langer dan een uurtje?

Begrijp me niet verkeerd, Ridge Racer is zoals het hoort te zijn. De game is zeker niet lelijk of vol met bugs, het is alleen zo karig. Dit is een goed model om een game op voort te borduren, in de zin van 'Okee, zo werkt het allemaal lekker en soepel, nu kunnen we ons bezig gaan houden met de content'. Zelfs als je dan besluit dit op de markt te zetten, noem het dan een techdemo en prijs het ook op die manier (lees: geef het gratis weg aan goedwillende Vitakopers). Helaas is dit niet het geval geweest, waardoor Ridge Racer me geen andere keus heeft gelaten dan deze verzuurde review te schrijven.


Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/games/ridge-racer-ps-vita-3391891961554

Yakuza: Dead Souls (Review)

Zombies zijn hip. Games als Plants vs. Zombies, Dead Island en natuurlijk Left 4 Dead hebben de ondoden weer helemaal doen opleven. Helaas zal deze hype volgend jaar over zijn, wanneer de film Warm Bodies gelanceerd wordt. Voor de nu nog zielsgelukkige mensen die niet weten waar ik het over heb, dat is Twilight met zombies. Maar genoeg daarover, nadat Red Dead Redemption al zombies toegevoegd gekregen heeft is het nu de beurt aan Yakuza: Dead Souls.

Nu lijkt het net alsof Yakuza: Dead Souls een soort DLC is voor een voorgaande titel uit de serie, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Alhoewel, veel vernieuwing is er niet te vinden, behalve dat je nu vuurwapens tot je beschikking hebt. En oja, dat je vecht tegen zombies natuurlijk.

Wie de serie kent zal weinig verrassingen tegenkomen. De gebruikelijke cast is weer beschikbaar en ook de nodige bijrollen passeren de revue. Alleen de setting is iets anders. Je beweegt je in een stad die nog levendig is als altijd, met uitzondering van een quarantaine-zone waar de ondoden rondwaren. Na mate het spel vordert zal de quarantaine-zone steeds groter worden, waardoor er uiteindelijk helaas weinig ruimte is voor levendig vertier.

Wat wel een grote verandering is, is dat Y:DS een full-on shooter is geworden, waar bij de eerdere delen uit de serie de nadruk lag op ledemaatwapens (ofwel: hand-to-hand combat). Traditioneel kun je altijd nog gebruik maken van vrijwel alles wat je kunt vinden in de omgeving, van banken tot motorfietsen, om de golven van zombies te lijf te gaan. Wellicht dat je dit misschien wel verkiest boven het daadwerkelijk schieten, want dat werkt helaas niet altijd even soepel. Om het schieten makkelijker te maken, hebben ze een auto-aim toegevoegd die een beetje te gevoelig is. Zo kan het voorkomen dat je niet de juiste zombie neerschiet, waardoor je oorspronkelijke doel je doodleuk bespringt.


Hoe dan ook, Y:DS heeft zeker zijn moment en is over het algemeen een zeer leuke game. Het schieten, mits het werkt, voelt goed en het afknallen van zombies zorgt voor voldoende voldoening. Door de vele sidequests en minigames is er ook nog eens genoeg te doen om je tijd te vullen. Ben je een fan van de serie of heb je alle andere zombiespellen al gespeeld, dan is Yakuza: Dead Souls zeker een aanrader!

 
Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/games/yakuza-dead-souls-limited-edition-sony-playstation-3-5055277016662

Birds of Steel (Review)

Afgaande op andere reviews lijkt Birds of Steel een game te zijn waar je van houdt of niet. Sommige reviewers vinden het een geweldig spel, terwijl andere het zwaar balen vinden. Tijd om mijn eigen mening te vormen over deze in de Tweede Wereld Oorlog gesitueerde vliegsimulator.

Simulatorgames lijken weer terug van weggeweest. Tuurlijk zijn er altijd de verstokte fans die het genre nooit vaarwel hebben gezegd, maar het grote publiek lijkt de simulatie ook weer wat meer in zijn armen te sluiten. Birds of Steel is een simulator die uitkomt voor de consoles, PlayStation 3 en Xbox 360 welteverstaan, een ietwat gewaagde stap van ontwikkelaar Gaijin Entertainment daar simulaties meestal aan de pc toegewezen worden.

Birds of Steel bevat ruim 100 verschillende vliegtuigen, allen perfect vormgegeven naar hun real life evenbeelden en allen met hun eigen rij- (of in dit geval vlieg-) stijl. Het vliegen wordt zo realistisch als je zelf wilt, met moeilijkheidsgraden lopend van arcade tot full-on simulatie. Zelfs in arcademodus is Birds of Steel duidelijk een vliegsim, zei het zeer toegankelijk, op simulatie wordt het "simpel" opstijgen echter al een heel avontuur. Ook de keuze of je een gelimiteerde of oneindige hoeveelheid munitie mee wilt nemen op je vlucht is aan jou.

Grafisch is het spel echt schitterend, de razendsnelle actie komt goed over. De landschappen zijn geen platte topografische kaarten, waneer je laag bij de grond vliegt zie je hele steden, waar grote gebouwen boven uit torenen en waar je voor uit moet kijken om niet tegenaan te vliegen. Een vliegtuig is bijzonder fragiel, zeker wanneer je op topsnelheid ergens tegenaan knalt. Ook het geluid in de game is erg goed verzorgd.

De singleplayer valt niet bij iedereen in de smaak en ik snap wel enigszins waarom. Voorafgaand aan iedere missie komen er oude beelden voorbij waarin het verhaal uitgelicht wordt. Een sfeervolle toevoeging, al heb je na een paar missies het idee dat je naar een willekeurige documentaire op National Geographic zit te kijken. Dit wordt versterkt door de duur van de gemiddelde missie. Missies zijn vaak aan de korte kant, waarbij je moet vliegen naar een bepaald punt, een bommetje erop en weer terug. Hoewel er een prima hoeveelheid aan verscheidene locaties beschikbaar zijn, wordt het op een gegeven moment toch wat repetitief. Nou is dit niet zozeer een minpunt voor de game, alswel voor het hele genre. Er is nou eenmaal een beperkt aantal mogelijkheden bij een (historische) vliegsim.

Wanneer je je echter na het invliegen in de singleplayer online begeeft, sta je in voor een aangename verrassing. Met 16 spelers online rare capriolen uithalen om zoveel mogelijk tegenstanders uit te schakelen, onderwijl proberende zelf geen schade op te lopen is een chaos van jewelste. Hoewel het af en toe neerkomt op vruchteloos om elkaar heen cirkelen, is het voor het grootste gedeelte gewoon dikke pret. Daarnaast kun je samen met een vriend(in) alle missies en meer spelen in de co-op modus.

Er zijn nog meer aspecten aan de game die ik hier nog niet heb besproken, maar nog even zal uitlichten. Zo is er veel extra content vrij te spelen, van vliegtuigen tot andere printjes voor je vliegtuig. Het vliegen blijft vliegen met al zijn goede en slechte kanten. Al met al is Birds of Steel een geweldige vlieggame en zeker de beste in zijn genre op een console.

Hier verkrijgbaar:
PlayStation 3: http://www.freerecordshop.nl/games/birds-of-steel-sony-playstation-3-4012927054208
Xbox 360: http://www.freerecordshop.nl/games/birds-of-steel-xbox-360-microsoftxbox-360-4012927036785

Kinect Star Wars (Preview)

Zelfs na 35 jaar is de wereld nog in de ban van Star Wars, de verkopen van zowel de films als alle daarvan afstammende atikelen zijn nog sky-high, om er maar een term aan te hangen. Kleine (en grote) jongens willen niets liever dan een Jedi worden als ze later groot zijn. Met Kinect Star Wars lijkt deze droom enigszins uit te komen. We kunnen in ieder geval een game verwachten die aan de hoge eisen van George Lucas voldoet, aangezien hij altijd streng in de gaten houdt dat de lore, het verhaal en alle gebeurtenissen van elke Star Wars-afstammeling wel passen in het door hem gecreëerde universum.

Zoals je kunt verwachten van een Kinect-titel, ben je ook bij Kinect Star Wars zelf de controller. Beweeg je armen en je zwaait met je lightsaber, spring en je springt en ook The Force gebruiken gebeurt heel intuïtief door een grijp- en gooibeweging te maken.

Kinect Star Wars kent de voorspelbare modi, zoals 'Story Mode', waarin je on-rails een typisch Star Wars-verhaal doorspeelt. Een echte Jedi zul je worden in de modus 'Duels of Fate', waarin je traint om een Jedi Master te worden. Dit doe je door het op te nemen tegen bekende personen uit de serie, met uiteindelijk natuurlijk een gevecht tegen opperschurk Darth Vader. In 'Podracing' ga je, inderdaad, racen met een pod op één van de zes verschillende tracks die beschikbaar zijn.

Echter bevat Kinect Star Wars ook minder voor de hand liggende modi. Zo is er 'Rancor Rampage', Zoals op de afbeelding hierboven te zien is, kun je als Rancor lekker herrie schoppen en de stad slopen. Dit doe je bijvoorbeeld door objecten of mensen op te pakken en ze weg te smijten, of door gewoon tegen een gebouw te slaan. Ondanks dat de wetenschap catharsis heeft ontkracht, kun je je frustatie flink kwijt in deze modus. Meest opmerkelijk modus is misschien wel de 'Galactic Dance Off', wat in principe Dance Central is in een Star Wars-jasje.

Door de verschillende modi richt Kinect Star Wars zich duidelijk op een breed publiek. Voor de coregamers is er de Story Mode, 'Duels of Fate' en 'Podracing'. Of dit genoeg is om de coregamers van hun controllers los te trekken en voor de tv gekke capriolen uit te laten halen is nog de vraag. Voor het wat simpele vermaak is er dan nog 'Rancor Rampage' en 'Galactic Dance Off'. Voor een ieder die vroeger de droom had om Jedi te worden, Kinect Star Wars is vanaf 3 april beschikbaar voor Xbox 360.

Kinect Star Wars is hier te reserveren: http://www.freerecordshop.nl/games/kinect-star-wars-microsoft-xbox-360-0885370316179

Sniper Elite V2 (Preview)

Sniper Elite, weer een game die ik op de één of andere manier heb gemist. Wie mijn preview van Metal Gear Solid: Snake Eater 3D heeft gelezen, weet dat ik sneaken en snipen altijd wel kan waarderen. Zei het in singleplayergames, multiplayer is het echt heel lame om te campen en snipen, maar dat is een ander verhaal. Sniper Elite V2 is onderweg naar PlayStation 3, Xbox 360 en pc en belooft een herinterpretatie te zijn van het eerder uitgekomen Sniper Elite. Een remake dus, wat voor mij weinig uitmaakt daar ik de game nooit gespeeld heb.

De hectische laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog, je neemt de controle over Karl Fairburne, een sniper in dienst van het Amerikaanse leger. Aan jou de taak om flink wat soldaten om te leggen en Nazi-wetenschappers te redden (of elimineren). Naast de nodige fictieve figuren, zul je ook daadwerkelijk bestaande Duitse generaals neerschieten. Een pre-order extra geeft je zelfs de eenmalige kans om de besnorde Leider zelf van een kogel te voorzien.

In Sniper Elite V2 draait het om sneaken en snipen. Dit houdt in dat je rekening moet houden met jezelf en je omgeving. Het afvuren van een geweer gebeurt natuurlijk niet geruisloos en je wilt niet dat je vijand je opmerkt. Het is van belang eerst een strategie uit te denken, zelfs als dit betekent om die ene soldaat die voor het schieten staat voorlopig nog even met rust te laten. Als Fairburne zich op een hoog uitkijkpunt bevindt, kan hij zoveel vijanden aanvinken als hij wilt, waardoor zij zichtbaar worden met een rode pijl boven hun hoofd. Zodoende kun je een strategie uitdenken. Geen snelle actie in Sniper Elite V2, maar doordachte strategie en spanning.

Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad wordt de speler in meer of mindere mate aan het handje genomen bij het schieten. Zo zul je op de makkelijkste moeilijkheidsgraad een punt zien waar je op moet mikken om je vijand te raken, maar op moeilijkere moeilijkheidsgraden moet je zelf rekening houden met de wind, de daling van de kogel, welk geweer je in je handen hebt en zelfs het inhouden van je adem. Wanneer je dan een vijand perfect op de korrel hebt en de trekker overhaalt, wordt je getrakteerd op de bekende 'bullet cam'. Je kogel wordt gevolgd en zodra hij een vijand doorboort zie je een soort röntgen-animatie, zoals te zien is in onderstaande trailer. Een leuke toevoeging om nog meer te genieten van je kill, maar hopelijk is dit niet de standaard bij iedere, nietszeggende kill.

Als de kust veilig is, kunnen neergeshoten vijanden onderzocht worden op wapens en munitie. Zo kan het voorkomen dat jij zelf schiet met een Springfield M1903, maar een Duitse soldaat een superieure Gewehr 43 in zijn handen heeft. Mooi meegenomen! Hoe groot de beloningen zijn of dat het voornamelijk gaat om minieme munitie is nog niet bekend.

Sniper Elite V2 is een game die ik in de gaten hou. Na de verhaaltechnische uitputting van de Tweede Wereldoorlog een aantal jaar geleden, heb ik wel weer zin om terug te keren uit de zandvlakten van de woestijn en het Midden Oosten, om wat tegenstanders van een loden hoofdwond te voorzien in de Berlijnse straten.

Sniper Elite V2 is hier te reserveren:
PlayStation 3: http://www.freerecordshop.nl/games/sniper-elite-v2-sony-playstation-3-8023171029375
Xbox 360: http://www.freerecordshop.nl/games/sniper-elite-v2-microsoft-xbox-360-8023171029443

Twisted Metal (Review)

In 1995 kwam Twisted Metal uit op de eerste PlayStation-console. Samen met Carmageddon zorgde deze game voor de nodige autowrakken in de virtuele wereld van het videogame-universum. Het vehicle fighting-genre was geboren. Maar zo snel als het genre opkwam, leek het ook weer verdwenen te zijn. Carmageddon heeft zijn gezicht helaas al jaren niet meer laten zien, ondanks aanhoudende geruchten over een remake, en ook Twisted Metal leek geen bestaansrecht meer te hebben na enkele teleurstellende delen. Totdat Twisted Metal: Black verscheen voor de vorige generatie. Een opleving van het genre met het meest donkere en gestoorde deel uit de serie tot dan toe. Na 11(!!!) jaren niets is er nu Twisted Metal, zonder toevoeging (trend anyone?).

Het is de oude formule, met iets nieuws. Deze keer namelijk geen keuze uit tientallen personages, er zijn er nog maar drie (online vier) over: Sweet Tooth, Mr. Grimm en Dollface. In de singleplayer speel je met één van deze gestoorde personages, die allemaal zo hun motivatie en wens hebben om mee te doen met de wedstrijd die Twisted Metal heet. De gelukkige winnaar krijgt namelijk zijn wens vervuld door organisator Calypso. Het is de klassieke Twisted Metal-gameplay, hoewel er nu ook levels zijn waarin je daadwerkelijk moet racen. Dit principe houdt het interessant en uiteraard is het alsnog mogelijk om je tegenstanders compleet te annihileren.

Het is misschien wat raar dat er nog maar drie (online vier) personages over zijn. maar bij Twisted Metal draait het uiteindelijk om de voertuigen natuurlijk. En zoals we mogen verwachten is er een grote verscheidenheid in beschikbare voertuigen, vrijwel perfect gebalanceerd zodat geen van de voertuigen duidelijk beter is dan een willekeurig ander voertuig. Naast de vele voor iedereen beschikbare wapens, heeft ieder voertuig twee speciale aanvallen waarmee de tegenstanders belaagd kunnen worden.

Met een beetje geduld ben je zo door de singleplayer heen, Twisted Metal speel je dan ook voor de geweldige multiplayer. Je kunt alleen of samen met een vriend(in) online spelen of je kunt het offline tegen maximaal drie vrienden opnemen. Er zijn drie categorieën waar uit gekozen kan worden: Free-for-all, Team en Objective. Free-for-all bestaat uit Death Match, Last Man Standing en Hunted, waarbij Team dezelfde modes kent, maar dan in teamverband. Genoeg om wekenlang plezier van te hebben. Sowieso kent de game door de juiste balans en tactische mogelijkheden een hoge herspeelwaarde. Door de geschifte actie is er zelfs voor de verliezers nog genoeg te lachen.

Grafisch gezien is Twisted Metal geen hoogvlieger, maar dat heeft de game ook helemaal niet nodig. De levels zijn gigantisch en er kan heel veel kapot. Voor mensen die van snelle, kleinschalige actie houden is er de mogelijkheid om een deel van een map te kiezen als strijdtoneel. De voertuigen zien er goed (en) gedetailleerd uit en de game draait ten alle tijde op 60 frames per seconde. Twisted Metal legt de nadruk perfect op de gameplay, balans en de verscheidenheid van wapens, waardoor een grafische smet snel vergeven is. Een leuke touch in de singleplayer is dat de tussenscènes bestaan uit live action videofragmenten met een hoog B-slasher-gehalte. De soundtrack bestaat uit metal, elektronische muziek en rap, maar er is ook de mogelijkheid om je eigen muziek te draaien.

Twisted Metal is een hektische game die zeker bij de singleplayer zijn minpunten heeft, maar deze zeker goedmaakt door de solide en doldwaze multiplayer. Als je op zoek bent naar een shooter die anders is dan alle anderen, dan is Twisted Metal voor de PlayStation 3 jouw game.

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/games/twisted-metal-sony-playstation-3-0711719161790

Tekken 3D: Prime Edition (Review)

Wie mijn preview van Street Fighter X Tekken heeft gelezen, weet dat ik vroeger een zwak had voor Tekken. Tekken geeft me dan ook nog altijd een nostalgisch gevoel, wat zowel positief of negatief kan zijn voor nieuwe delen uit de serie. Want heb ik juist hoge verwachtingen óf ben ik vergevingsgezind door de vorige delen? Voor de game hoop ik dat eerste, want Tekken 3D: Prime Edition kwam op mij nou niet echt over als een topgame.

De game biedt aspecten van Tekken 6 en Tag Tournament en levert daarbij ook nog eens een 3D-film van Tekken. Waarom? Geen idee.. Het is wel leuk om een keertje te bekijken. Nou ben ik iemand die hele films heeft gekeken op zijn iPod Touch in de bus, maar ik kan me voorstellen dat de gemiddelde persoon niet zit te wachten op een film op een klein 3DS-scherm.

Ik weet niet of de film heeft gezorgd voor een ruimtegebrek op de cassette, maar de daadwerkelijke gamemodes zijn wat karig. De hoofdmodus is 'Survival Mode', waarbij het de bedoeling is om zo veel mogelijk tegenstanders te verslaan met zonder zelf knock out te gaan. Daarnaast is er enkel de mogelijkheid om een quick match aan te gaan, maar iets als een 'Story Mode' is nergens te bekennen. Nou stelt een 'Story Mode' in bijvoorbeeld Super Street Fighter ook weinig voor, maar het is wel altijd een leuke toevoeging en sowieso extra content.

Dan rest nog de mogelijkheid om online te spelen, maar zoals wel vaker het geval is bij Nintendo-consoles, laat dit wat te wensen over. Het vinden van een tegenstander duurt lang, wat natuurlijk nog recht getrokken kan worden zodra meer mensen het spel aanschaffen. Wat echter wel kwalijk is voor een fighting game is lag, iets wat helaas nog wel eens voor wilt komen in online potjes. Wat een fout van de ontwikkelaar is, is het ontbreken van de mogelijkheid om voor iedere wedstrijd te kiezen voor een andere vechter. Als je eenmaal gekozen hebt, zit je vast aan je personage. Rare keuze als je het mij vraagt.

Tekken 3D: Prime Edition is echter niet enkel bar en boos. Waar de hoeveelheid content het namelijk niet laat afweten is bij de personages, er is keuze uit maar liefst 41 vechters. En de gevechten vinden te alle tijden plaats in het indrukwekkende aantal van 60 frames per seconde, ook in 3D. Helaas zijn de gevechten zelf niet van hoogstaand niveau. In vergelijking met andere fighters op de 3DS (DOA:D, Super Street Fighter IV) speelt het allemaal wat logger. Nou is dat bekend bij Tekken, het heeft nooit zo direct aangevoeld en dat geeft voor mij ook niet zo, maar ik kan me voorstellen dat anderen het niet lekker vinden spelen. Waar ik me wel aan stoor, is dat sommige personages qua moves niet heel veelzijdig zijn. Zo kan het zijn dat je een personage hebt die voornamelijk hoge aanvallen doet, terwijl je tegen een tegenstander staat die lage aanvallen en een lage verdediging heeft. Geen beginnen aan dan, aangezien de balans ver te zoeken is.

Tekken 3D: Prime Edition is de derde grote fighting game op de 3DS en ook de minste. De content is gewoon wat karig en het vechtsysteem is nooit met zijn tijd meegegaan. De gevechten lopen wat stroef, wat voor verstokte fans als ik niet zo'n groot probleem is, al is het maar voor de nostalgie. De film is een leuke toevoeging, maar enigszins overbodig. Nee, dan kijk ik liever naar de epische Special Trailer.

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/games/tekken-3d-nintendo-3ds-0045496521769